Plut. Wincenty Gwóźdź, 48 lat, starszy dozorca celny, żonaty.
Służbę państwową pełniłem do 1 września 1939 r. w granicznym Urzędzie Celnym Szarlej Zachód, podlegającym Dyrekcji Ceł „Mysłowice”. W zarządzenie dyrekcji zostałem ewakuowany do Dyrekcji Ceł „Lwów”. Po zajęciu Lwowa przez wojska sowieckie zmuszony byłem opuścić zabudowania Dyrekcji Ceł. Od tego czasu zamieszkiwałem na ul. Złotej 9.
W lipcu 1940 r. zostałem aresztowany przez NKWD i wywieziony do Rosji, wieś Nuszary [?], woj. Maryjskaja.
Warunki pracy w lesie były bardzo ciężkie, pożywienie marne. We wrześniu 1941 r. opuściłem posiołek i udałem się na roboty do kołchozu, wieś [nieczytelne] nad Wołgą, rejon Saratów, gdzie pracowałem do 23 stycznia 1942 r.
Do armii polskiej zgłosiłem się 29 stycznia 1942 r. w Tatiszewie [Tatiszczewie].
Z rodziną miałem połączenie listowne od stycznia do 23 kwietnia 1941 r.
Miejsce postoju, 6 marca 1943 r.