Warszawa, 23 lipca 1947 r. Członek Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Warszawie, p.o. sędzia Halina Wereńko, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Uprzedzony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i o obowiązku mówienia prawdy świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Czesław Piotr Sowul, b. więzień obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu nr 167 |
| Imiona rodziców | Kazimierz i Adela z Sienkiewiczów |
| Data urodzenia | 23 stycznia 1912 r. w Suwałkach |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Miejsce zamieszkania | Warszawa, ul. Daszyńskiego 18 m. 27 |
| Wykształcenie | średnie |
| Zawód | urzędnik (adiutant premiera RP) |
Przebywałem w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu w okresie od 14 czerwca 1940 do 28 października 1944 roku.
Nazwiska Kraus nie pamiętam. Pamiętam nazwisko Krauze, lecz nie był to Sturmbahnführer. Mógłbym ewentualnie przypomnieć sobie osobę, gdybym zobaczył zdjęcie Krausa.
W czasie ewakuacji obozu w Oświęcimiu nie byłem.
Kazimierza Szelesta znam bardzo dobrze jako dobrego Polaka i współwięźnia. O tym, iż Szelest miał zatargi z Krausem i by Egersdörfer miał mu dopomóc, nic nie słyszałem.
Mógłbym złożyć zeznania odnośnie działalności następujących Niemców:
Untersturmführera Grabnera,
kierownika Politische AbteilungLagerführera Aumeiera
i Unterscharführera Kaduca, Rapportführera.
Na tym protokół zakończono i odczytano.