Kielce, dnia 31 lipca 1948 roku o godzinie 13.00 Zielono Jan z Komisariatu Milicji Obywatelskiej w Kielcach, działając na mocy polecenia Obywatela Prokuratora Sądu Okręgowego w Kielcach, przy udziale protokolanta Młodawskiego Stefana, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka. Świadek po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i pouczony o treści art. 140 K.K. zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Krzyżyk Stanisław |
| Imiona rodziców | Andrzej i Jadwiga z Tutaków |
| Data urodzenia | 27 czerwca 1905 r. |
| Miejsce urodzenia | Kielce |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Zawód | strażnik |
| Miejsce zamieszkania | Kielce, ul. Wojewódzka 25 |
Pracowałem w czasie okupacji w Ludwikowie, w straży pożarnej.
Wiadomo mi jest, że obóz został założony 1943 r. a zlikwidowany był w roku 1944 w sierpniu. Obozy były dwa – jeden żydowski, a drugi jeńców rosyjskich.
Przeciętnie więźniów w obozie było około 500 lub 600 osób. Przeciętny stan zaludnienia podczas jego istnienia był ten sam. Podczas likwidacji obozu wszystkich wywieziono niewiadomym kierunku.
Więźniowie pracowali w Hucie Ludwików. Odżywiano więźniów bardzo nędznie.
W obozie była izba chorych. Śmiertelność w obozie była około 10 osób.
Egzekucje odbywały się przez powieszenie i rozstrzelanie. Więźniowie traktowani byli bardzo wulgarnie, [Niemcy bardzo źle] odnosili się do nich. Więźniów grzebano poza fabryką Huty Ludwików a resztę poza terenem fabryki Henrykowa.
Żadne dowody rzeczowe nie pozostały.
Nazwisk osób przebywających w obozie nie znam.
Z nazwisk kierownika i innych Niemców znam [następujące]: Mack, Dedek i Fuss. Innych nazwisk nie pamiętam.
Na tym protokół zakończyłem i przed podpisaniem odczytałem.