JÓZEF KUBICA

Jaworznia, dnia 18 listopada 1948 r. o godz. 14.00 ja, milicjant Gawlik Henryk z Posterunku MO w Piekoszowie, działając na mocy art. 20 przepisów wprowadzających KPK, zachowując formalności wymienione w art. 240–245, 258 i 259 KPK, [przesłuchał niżej wymienionego świadka]. Świadek po uprzedzeniu w myśl art. 107 KPK o odpowiedzialności za nieprawdziwe zeznanie, o prawie odmowy zeznań z przyczyn wymienionych w art. 104 i 106 KPK oświadczył:


Imię i nazwisko Józef Kubica
Imiona rodziców Andrzej i Antonina
Wiek 53 lata
Miejsce urodzenia Jaworznia, gm. Piekoszów
Wyznanie rzymskokatolickie
Zawód rolnik
Miejsce zamieszkania Jaworznia, gm. Piekoszów, pow. Kielce
Karalność niekarany

W sprawie niniejszej wiadomym mi jest, co następuje: Dnia 3 października 1939 r. do wsi Jaworznia przyjechali żandarmi, obstawiając wioskę, przy czym zebrali wszystkich mężczyzn, zapytywali się, kto posiada broń palną. Do broni żaden z zabranych nie przyznał się. Niemcy zabrali Majkrzyka Tadeusza, bijąc go nielitościwie, który miał zeznać, że Grotek Michał posiada broń palną, karabin, a Jarenkiewicz dubeltówkę. Niemcy zwolnili wszystkich chłopów oraz małoletniego Majkrzyka Tadeusza, który zeznał Niemcom o broni, a Grodka Michała i Jarenkiewicza Michała zabrali na samochód i wywieźli do Kielc. Dnia 10 października 1939 r. w Kielcach zostali straceni na stadionie przez rozstrzelanie. Naocznym świadkiem przy egzekucji nie byłem, wiem tylko, że zostali zabrani i do dnia dzisiejszego nie wrócili.

Co mi wiadomym, zeznałem. Na tym protokół zakończyłem i przed podpisem odczytałem.