1. [Dane osobiste:]
Ochotniczka Anna Czarnocka, urodzona 12 listopada 1906 r. w Dawidowiczach, woj. poleskie, mężatka, pluton szt. Pomocniczej Służby Kobiet Dowództwa Etapów Armii.
2.–3. [Data i okoliczności aresztowania; nazwa obozu, więzienia, miejsca przymusowych prac:]
Zostałam wywieziona 10 lutego z Sielca nad Jasiołdą do wołogodzkiej obłasti, wożegodzkiego rejonu, puszcza wożegodzka, posiołek Zielony Bór
4. [Opis obozu, więzienia itp.:]
Przywieziono nas do lasu, gdzie były trzy małe baraki bardzo zimne i zarobaczone, gdzie pomieścili 345 rodzin (703 osoby). Dali surowe deski na zrobienie pryczy, z czego było dużo wilgoci. Ciasnota straszna, brud i wszy.
5. [Skład jeńców, więźniów, zesłańców:]
Byli ze mną przywiezieni osadnicy wojskowi, leśniczowie i gajowi – wszyscy Polacy. Stosunki między nami były dobre.
6. [Życie w obozie, więzieniu:]
Pracowałam w lesie na różnych pracach.
Wstawaliśmy o godzinie 6.00 rano, pracowałam 10 godzin dziennie; w dni powszednie dla siebie, a w niedziele bezpłatnie na rzecz Armii Czerwonej. Żadnych instytucji kulturalnych nie było.
7. [Stosunek władz NKWD do Polaków:]
Agitacja komunistyczna była prowadzona przez agitatorów w czasie pracy.
8. [Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:]
Pomoc lekarska była bardzo zła, brak medykamentów. Zmarły 93 osoby, starcy i dzieci. Nazwisk nie pamiętam.
9. [Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?]
Poczta funkcjonowała źle, listy ginęły, paczek żywnościowych nie
otrzymywaliśmy wszystkich.
10. [Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?]
18 sierpnia [1941] odczytali nam, że jesteśmy wolnymi grażdanami Rosji sowieckiej.
14 lutego 1942 roku wyjechałam do Persji. Do Pomocniczej Służby Kobiet wstąpiłam 9 maja 1942 w Teheranie, na podstawie złożonego zaświadczenia Rodzin Wojskowych.