[1. Dane osobiste:]
Siostra sekcyjna Mirosława Maria Mańdziuk, 42 lata, pielęgniarka, mężatka.
[2., 3. Data i okoliczności zaaresztowania; nazwa obozu, więzienia, miejsca przymusowych prac:]
Wywieziona 28 czerwca 1940 roku do Czyngis, nowosibirskaja obłast, za rejestrację na powrót do domu i korespondencję z zagranicą.
[4. Opis obozu, więzienia:]
Obóz pracy w lesie: wyrąb lasu i cegielnia, warunki bardzo ciężkie.
Baraki, prycze piętrowe. Plaga: pluskwy i szczury. Warunki sanitarne okropne.
[5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:]
Narodowość różnorodna: Polacy, Żydzi, Białorusini, Ukraińcy i inne narodowości ZSRR. Kobiet, Polek osiem. Element: zesłane, wywiezione, przestępstwa kryminalne i inne.
[6. Życie w obozie, więzieniu:]
Praca 12 godzin w lesie, bez obiadu – kawałek chleba i woda. Wymagane [wykonanie] normy. Odzież, obuwie – w stanie opłakanym. Praca obowiązywała kobiety od 16 do 55 lat. Życia kulturalnego nie było.
[7. Stosunek władz NKWD do Polaków:]
Stosunek NKWD bardzo wrogi, od rana do wieczora nikagda i nikuda, a Polski nie było i nie budiet. Propagandę komunistyczną szerzono na każdym kroku.
[8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:]
Pomoc lekarska ograniczona, szpital był o 40 kilometrów od miejsca pracy. Śmiertelność: 12 proc. ludności, przeważnie Żydówki.
[9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?]
Nawiązałam kontakt z krajem. Otrzymywałam [listy] do czerwca 1941 roku.
[10. Kiedy została zwolniona i w jaki sposób dostała się do armii?]
Zostałam zwolniona 5 października 1941 do miejsca przeznaczenia przez NKWD Ałtajski Kraj Barnauł – Bijsk. Tam pracowałam do lutego 1942 w Delegaturze RP. 12 lutego wyjechałam do Kermine, gdzie wstąpiłam do Wojska Polskiego, Sanitariat 7 Dywizji Piechoty.