8 czerwca 1947 r. stawił się w biurze policji United Nations Relief and Rehabilitation Administration w Stuttgarcie, zachodnia sekcja 1002, obóz 664, Reinsburgstrasse i złożył następujące oświadczenie w miejsce przysięgi:
| Imię i nazwisko | Dawid Fischmann |
| Data urodzenia | 2 stycznia 1906 r. w Ciechanowie |
| Miejsce zamieszkania | do wybuchu wojny: Ciechanów obecnie: Bismarckstrasse 124, Stuttgart |
| Stan cywilny | żonaty |
| Karalność | niekarany |
Zarejestrowany jako Displaced Person
Numer karty 152636
Podczas okupacji niemieckiej w latach 1940 i 1941, kiedy mieszkałem w Radomiu, Böttcher był Polizeiführerem na Radom i powiat radomski. Pracowałem w fabryce Steyr-Daimler- Puch, na stanowisku „obsada”. Böttcher często przychodził na kontrolę. Był to piękny, wysoki mężczyzna.
W tych czasach nie wolno było Żydom opuszczać getta i chodzić do pracy poza jego terenem. Mój szwagier Ickowicz, majster i właściciel fabryki, sądził, że może iść do swojej fabryki i 30 stycznia 1943 roku poszedł do pracy. Tego samego wieczoru został zaprowadzony do więzienia przez pewnego Żyda z policji porządkowej.
4 lutego przyszła policja żydowska z Ukraińcami, aby stracić mojego szwagra i jeszcze paru Żydów. Byli to znani mi Gottlieb i Borenstein. Kiedy z Rady Starszych zatelefonowano do Böttchera, aby ułaskawił wymienionych, nie zgodził się na to. Po południu wszyscy zostali rozstrzelani. Użyto nabojów dum-dum.
Böttcher kierował osobiście wszystkimi wysiedleniami i był obecny przy każdym. W listopadzie 1943 roku kazał powiesić pewną liczbę Polaków. Nieszczęśliwi wisieli w rozmaitych dzielnicach miasta.
Potwierdzam prawdziwość złożonych w miejsce przysięgi powyższych danych i, świadom następstw fałszywie złożonych zeznań, gotów jestem stanąć przed sądem jako świadek.