Dnia 12 grudnia 1945 r. w Radomiu Sędzia Śledczy II rejonu Sądu Okręgowego w Radomiu, z siedzibą w Radomiu, w osobie Sędziego Kazimierza Borysa, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Halina Szostakowa |
| Wiek | 35 lat |
| Imiona rodziców | Kazimierz i Helena |
| Miejsce zamieszkania | Radom, ul. Żeromskiego 77 |
| Zajęcie | nauczycielka |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | obca |
Moja pasierbica Aurelia Szostakówna, ur. 13 marca 1920 r. w Mierzonce koło Mińska, studentka polonistyki, została aresztowana dnia 22 września 1942 r. w prowadzonym przez siebie w okresie wojny zakładzie kosmetycznym w Radomiu przy ul. Żeromskiego 59.
Razem z nią został aresztowany Jerzy Wojdacki oraz Julia Żurowska, która po dwu tygodniach została zwolniona.
Od mojej pasierbicy nie miałam od chwili aresztowania jej jakichkolwiek bezpośrednich wiadomości.
Jerzy Wojdacki został stracony na szubienicy koło Fabryki Broni dnia 14 października 1942 r.
Moja pasierbica Aurelia Szostakówna – według opowiadania moich znajomych – została stracona na szubienicy w Rożkach dnia 12 października 1942 roku. Na miejscu stracenia nie byłam obecna. Nie wiem, gdzie są pochowane zwłoki.
W listopadzie 1942 r. przysłano nam z dyrekcji niemieckiej policji zaświadczenie stwierdzające, że moja pasierbica zmarła dnia 12 października 1942 r. Zaświadczenia tego nie posiadam.
W Urzędzie Stanu Cywilnego Parafii Najświętszej Maryi Panny w Radomiu stwierdziłam, że magistrat przysłał wiadomość o śmierci Aurelii Szostakówny temuż Urzędowi, który na podstawie tego zawiadomienia sporządził akt zgonu Szostakówny.
Świadkowi okazano fotografię straconych na szubienicy w Rożkach, po czym świadek zeznaje:
Wśród powieszonych w Rożkach nie mogę rozpoznać Aurelii Szostakówny.
Następnie, wobec zeznań świadka Kamili Prokop, okazano świadkowi fotografię straconych na szubienicy przy szosie warszawskiej, po czym świadek zeznaje:
Wśród powieszonych w Radomiu przy szosie warszawskiej również nie mogę poznać Aurelii Szostakówny.
Odczytano.