Dnia 23 stycznia 1948 r. w Kozienicach Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu, Ekspozytura w Kozienicach, w osobie adwokata Jerzego Kabinczaka, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 KPK świadek zeznał co następuje:
| Imię i nazwisko | Adam Dzik |
| Wiek | 38 lat |
| Imiona rodziców | Jan i Zofia z Kurazków |
| Miejsce zamieszkania | Wólka Ukazowa, gm. Brzeźnica |
| Zajęcie | rolnik |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarany |
W czasie masowego aresztowania na terenie gminy w Brzeźnicy zostałem i ja aresztowany. Z terenu całej gminy zostało aresztowanych około 480 osób. Z naszej wsi zostało aresztowanych 13 mężczyzn: Bronisław Caluch, Stanisław Ceglarz, Jan Król, Antoni Kucharski, Stefan Klepka, Władysław Gadecki, Józef Gadecki, Józef Mojdak, Stefan i Jan Łapijankowie, Piotr Pawelec, Jan Gadecki i ja.
W czasie przesłuchiwania nas w Kozienicach bito nas tak, że niektórzy pod wpływem bicia zmarli. Pytano nas, do jakiej organizacji należeliśmy. Zmarł wskutek bicia m.in. Władysław Sokołowski ze wsi Prazy [?]. Część wywieźli Niemcy do Zwolenia i Pionek, gdzie podobno zostali rozstrzelani, reszta męczyła się po obozach koncentracyjnych.
Z wymienionych, dodaję, jeszcze z Radomia zostali uwolnieni: Król, dwaj Gadeccy, Piotr Pawelec, Klepka.
Z obozu wróciłem ja, Jan Gadecki, Bronisław Caluch.
Kto wydał nas – nie wiem. Czasem czytałem tajną gazetkę.
Tak zeznałem. Odczytano.