Egzekucja w Skaryszewie, pow. Radom, 20 czerwca 1944 r.
Niżej wymienionych skazanych przywieziono z kaźni więziennej storturowanych, z Radomia do Skaryszewa, ciężarowym samochodem pod eskortą gestapo, dnia 20 czerwca 1944 r. o godz. 5.00 po południu.
Następnie spędzono pod przymusem ludność miejscową, oraz [ludność] znajdującą się na jarmarku.
W dalszym ciągu skazanych wyciągnięto skutych z samochodu, ustawiono ich półkolem, czołem do miejsca egzekucji (stary mur budynku przy ul. Chomentowskiej), odczytano im wyrok i pozwolono skazanym wypowiedzieć ostatnie słowa. Skazani ostatnimi słowami wznieśli okrzyk „Niech Żyje Najjaśniejsza Rzeczypospolita Polska!”
Następnie ustawiono ich pod murem w postawie klęczącej i na rozkaz oficera gestapo salwą plutonu egzekucyjnego rozstrzelano.
Oficer gestapo z rewolweru podobijał wszystkich.
Ciała zgładzonych poodnoszono na odległość około 200 m na pole. Wykopano doły i zakopano ośmiu na polu, a dwóch w dołach za stodołą około 50 m od poprzednich. Ciała rozstrzelanych gestapo zabroniło zabrać.
Wyszczególnienie nazwisk i miejsc zamieszkania:
1. Maszczyk Jerzy, Radom, ul. Ciasna 38,
2. Szczepanik Zygmunt, Radom, ul. Nowospacerowa 24,
3. Bartkowicz Stanisław, Radom, ul. Przytycka 52,
4. Pająk Marian, Radom, ul. Topiel 17,
5. Garbarczyk Mieczysław, Radom, ul. Drewniana 9,
6. Kłosowski Władysław, Radom, ul. Gliniana 22.
Prawdziwość niniejszego faktu stwierdzają podpisani świadkowie.