Życiorys śp. Tadeusza Kozerskiego
Tadeusz Kozerski stracony przez Niemców 14 października 1942 r. w Radomiu, urodził się 11 lipca 1917 r. w Mińsku Litewskim. Do szkół uczęszczał w Radomiu. W 1938 r. ukończył liceum im. Chałubińskiego i w tymże roku, po otrzymaniu matury, złożył egzamin na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i został przyjęty. Po egzaminie wyjechał do podchorążówki do Zajezierza celem odbycia służby wojskowej, następnie [został] przydzielony do pułku artylerii ciężkiej we Włodzimierzu Wołyńskim, skąd w 1939 r. wyruszył na wojnę, z której powrócił do Rembertowa, do rodziców lekko ranny w głowę.
W 1941 r., uciekając przed aresztowaniami, przyjechał do Radomia, do rodziny. Początkowo pracował jako robotnik w firmie Nowak w Radomiu, następnie otrzymał posadę w firmie Bata, gdzie pracował do 25 września 1942 r., tj. do dnia zaaresztowania. Od 25 września do 14 października 1942 r. przebywał w więzieniu w Radomiu, na tzw. czwórce [IV Oddziale Politycznym]. 14 października 1942 r. rano został stracony przez powieszenie przy Fabryce Broni w Radomiu.
Radom, 17 sierpnia 1945 r.