Dnia 12 października 1945 r. do Podsekcji Dokumentalnej Instytutu Naukowo-Społecznego zgłosiła się Aurelia Szlezyngier, [zamieszkała w] Jastrzębiu, gm. Rogów, pow. radomski i zeznała, że:
Ojciec jej, Mikołaj Szlezyngier, ur. 1 grudnia 1891 r., zamieszkały w Radomiu przy ul. Ciesielskiej 18, z zawodu murarz, 19 września 1942 r. jechał rannym pociągiem z Radomia na wieś do rodziny, zwolniony z pracy z powodu choroby. Jechał w jednym przedziale z Bilem – tam, gdzie padły strzały, i pierwszy w przedziale został aresztowany. Został stracony przez powieszenie przed Fabryką Broni 14 października 1942 r.