Ochotniczka Eugenia Strzelec, ur. 25 września 1921 r. w Pokropiwnie, woj. tarnopolskie, mężatka.
Wywieziona do ZSSR 10 lutego 1940 r. wraz z rodziną.
Mieszkaliśmy w baraku na posiołku, obłast mołotowska, rej. Jurlenskij, posiołek Kusjanow.
Pracowałam wraz z mężem w lesie. Wynagrodzenie otrzymywaliśmy bardzo małe, tak że na wyżywienie nie starczało, gdyby nie sprzedaż ostatnich rzeczy. Za spóźnianie się do pracy, czy też niepójście, karali lub też chleba nie dali.
Opieka lekarska była, lecz oni nie uznawali chorób. Gdy człowiek miał wysoką temperaturę i nie miał siły utrzymać się na nogach, wówczas uwzględniali.
Zwolniona zostałam w 25 sierpnia 1941 r. W marcu 1942 r. wyjechałam z mężem z posiołka i pierwszym rzutem przyjechaliśmy do Teheranu. W czerwcu wstąpiłam do Pomocniczej Służby Kobiet, rodzina moja została w Rosji.
Miejsce postoju, 10 marca 1943 r.