1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Wiktor Szotkowski, kapral, 28 lat, radiotechnik, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
Wzięty do niewoli z 5. pp Legionów 24 września 1939 r. koło Buska.
3. Nazwa obozu, więzienia, miejsca przymusowych prac:
Kolejne obozy: Dubno – Warkowicze – Kamionka – Podwołoczyska – Zimna Woda – Starobielsk (Rosja).
4. Opis obozu, więzienia itp. (teren, budynki, warunki mieszkaniowe, higiena):
Budynki: chmielarnia w Dubnie; w Kamionce i pozostałych obozach przebudowane stajnie. Higiena znośna jak na niewolę.
5. Skład jeńców, więźniów, zesłańców (narodowość, kategorie przestępstw, poziom umysłowy i moralny, wzajemne stosunki etc.):
Jeńcy – koledzy, przeważnie narodowości polskiej, średnio inteligentni. Reszta: Białorusini i nieliczni Żydzi. Wzajemny stosunek chwilami bardzo nieprzyjazny (donosicielstwo, chęć przypodobania się władzom NKWD).
6. Życie w obozie, więzieniu itp. (przebieg przeciętnego dnia, warunki pracy, normy, wynagrodzenie, wyżywienie, ubranie, życie koleżeńskie i kulturalne etc.):
Z początku pracowałem w garażu, potem na szosie. Dzień pracy liczył od 8 do 16 godzin, wynagrodzenie prawie żadne. Brak bielizny, ubrań i butów, dostawali je jedynie „stachanowcy”. Życie koleżeńskie przejawiało się na każdym kroku w ścisłych grupach, kulturalne zaś tylko w Lenińskim ugołku, pod przymusem, gdzie każda impreza kształcąca kończyła się [naszymi] gwizdami i stałymi groźbami komendanta obozu.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków (sposób badania, tortury, kary, propaganda komunistyczna, informacje o Polsce etc.):
Stosunek władz NKWD do Polaków zgodny z instrukcjami Łubianki. Po nieudanej ucieczce z obozu Podwołoczyska, złapany nad Prypecią, przekonałem się sam. Dziesięcio- lub dwudziestodniowe zamykanie w piwnicy o chlebie i wodzie, nocne, długie wyciąganie zeznań, rozbieranie do naga w wilgotnych lochach. Propaganda komunistyczna silnie rozwinięta. Informacje o Polsce bardzo skąpe i fałszywe.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność (wymienić nazwiska zmarłych):
Pomoc lekarska znośna.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Łączność z rodzinami listowna. Listy przeważnie ginęły. Jak się sami NKWD-ziści przyznawali, były konfiskowane ze względu na rzekomą kontrrewolucyjną ich treść. W najlepszym wypadku przychodziły z półrocznym opóźnieniem.
10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Na mocy układu między rządem Polski a ZSSR z 22 sierpnia 1941 r. zostałem, wraz z kolegami jeńcami w Starobielsku wcielony powtórnie do armii i stamtąd przyjechałem do Tocka [Tockoje], a następnie do Czirakczi, z 18. Pułkiem Piechoty z przydziałem do kompanii łączności. Następnie wyjechałem do Szachrisabzu, z przydziałem do szkoły podchorążych rezerwy piechoty przy 6. Dywizji [Piechoty], gdzie przebywam do chwili obecnej.
Khanaqin, 16 lutego 1943 r.