[1. Dane osobiste:]
Starsza przodowniczka Janina Szczepaniak, 26 lat, pielęgniarka, siostra zakonna.
[2. Data i okoliczności aresztowania:]
29 czerwca 1940 r. zostałam wywieziona na teren ZSSR. Przyczyną wywiezienia była rejestracja do wyjazdu na stronę okupowaną przez Niemców (do rodziców).
[3., 4. Nazwa obozu, więzienia, miejsca przymusowych prac; opis obozu, więzienia:]
Przebywałam w Kraju Ałtajskim, w miejscowości Talmenka, w lesie, gdzie warunki klimatyczne, mieszkaniowe i higieniczne były okropne.
[5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:]
W miejscowości tej byli Żydzi, Polacy, Rusini i Litwini. Stosunki koleżeńskie były dobre. Brak nauki i lektury polskiej dało się żywo odczuć. Polskie książki palono, narzucano lekturę rosyjską.
[6. Życie w obozie, więzieniu:]
Praca w lesie była bardzo ciężka, nie oszczędzano kobiet, starców, niezdolnych do pracy. Normę trzeba było wykonywać przymusowo, a kto tego nie uczynił, nie otrzymywał chleba.
O godz. 7.00 rano wychodziliśmy wszyscy do pracy do miejsca oddalonego o kilka kilometrów. W czasie pracy nie wolno było odpoczywać. Obiad zjadany w lesie składał się z suchego chleba i gorzkiej herbaty lub wody.
O godz. 5.00 wracaliśmy z pracy. Resztę dnia spędzało się na staniu w ogonkach po chleb lub inne produkty. Wynagrodzenie za pracę było minimalne.
[7. Stosunek władz NKWD do Polaków:]
Stosunek władz NKWD do Polaków był nieprzychylny, wrogi. Propagandę komunistyczną Rosjanie szerzyli między Polakami. Polska w ich mniemaniu nie istniała i istnieć nie będzie, trzeba o niej zapomnieć na zawsze.
[8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:]
Pomoc lekarska była udzielana w ostatniej chwili. Śmiertelność była wielka, zwłaszcza z wycieńczenia i głodu.
[9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?]
Łączność z rodziną była utrzymana do wojny rosyjsko-niemieckiej.
[10. Kiedy została zwolniona i w jaki sposób dostała się do armii?]
Po otrzymaniu amnestii w 1941 r. w październiku wyjechałam na południe, do miasta Dżambuł. 28 lutego 1942 r. wstąpiłam szeregi armii polskiej w Kermine.
W Kiził-Ribat, 3 marca 1943 r.