| Imię i nazwisko | Józefa Boroń |
| Wiek | 66 lat |
| Zawód | rolnik |
| Miejsce zamieszkania | Skadla, gm. Grabki |
Świadek, uprzedzona o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie, zeznaje:
W sierpniu 1943 r. mój syn Franciszek Boroń został aresztowany przez żandarmerię z Chmielnika, wraz z zięciem Janem Wójcikiem i Józefem Boroniem, również [moim] synem. Żandarmi po przeprowadzeniu rewizji znaleźli u Franciszka Boronia polską ulotkę i za to go zabrali, zaś pozostałych dwóch zwolnili. Syna Franciszka zabrali następnie do Buska, gdzie przebywał w [siedzibie] gestapo dwa tygodnie, a stamtąd, po badaniach i straszliwym biciu, został odstawiony do Oświęcimia. Od Józefa Bartoniaka z Zofiówki dowiedziałam się, że syn prawdopodobnie został zamordowany, lecz żadnego zawiadomienia do tej pory nie otrzymałam.
Odczytano.
[Świadek] dodatkowo zeznaje:
Syn Stanisław został w 1941 r. w listopadzie wyznaczony do pracy w Niemczech i wyjechał dobrowolnie. Tam pracował u gospodarza, lecz bardzo źle ten z nim się nie obchodził. Po ofensywie syn wrócił.
Odczytano.