JÓZEF PAWLINA

Dnia 29 czerwca 1947 r. w Stopnicy Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu, ekspozytura przy Sądzie Grodzkim w Stopnicy, w osobie sędziego mgr. A. Stanuli, z udziałem protokolanta Zbigniewa Sokoła, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznał, co następuje:


Imię i nazwisko Józef Pawlina
Wiek 38 lat
Imiona rodziców Leon, Jadwiga
Miejsce zamieszkania Strzałków
Zajęcie rolnik
Wyznanie rzymskokatolickie
Karalność niekarany
Stosunek do stron obcy

W 1942 r. w czerwcu przybyli do mnie żandarmi niemieccy z Buska. Przeprowadzili w moim domu oraz w całym zabudowaniu szczegółową rewizję, lecz niczego nie zarekwirowali.

Od czerwca 1940 r. ukrywałem się z uwagi na to, że dowiedziałem się, że Niemcy mają mnie aresztować za przynależność do organizacji podziemnych. W tymże miesiącu Niemcy aresztowali Feliksa Szybkę z Kołaczkowic, kierownika szkoły powszechnej, usiłowali aresztować Józefa Maślankę, pułkownika Armii Ludowej.

W czerwcu 1943 r. do wsi Szczytniki przyjechali Niemcy w liczbie ok. 200 ludzi, obstawili wieś, po czym aresztowali pięć osób, [które] zabrali, a resztę – siedem czy osiem osób – po przesłuchaniu zwolnili. Podczas obławy ludzie kryli się w życie i [w] lasach oraz uciekali. W czasie ucieczki zastrzeleni zostali Antoni Walasek i Władysław Czechowski ukrywający się w polu w życie.

Odczytano.