Dnia 26 marca 1947 r. w Sądzie Grodzkim w Wałbrzychu przez kierownika Sądu Grodzkiego J. Piaseckiego na skutek odezwy Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu z dnia 8 lutego 1947, sygnatura L.dz. 4/47. Po wywołaniu sprawy stawił się świadek, który po upomnieniu o odpowiedzialności za fałszywe zeznania po myśli art. 140 kk, zeznaje:
| Imię i nazwisko | Bogdan Piotrowicz |
| Wiek | 37 lat |
| Zawód | handlowiec |
| Miejsce zamieszkania | Wałbrzych, ul. Moniuszki 4 |
20 października 1943 r. w Stopnicy w nocy zostałem aresztowany przez gestapo jako jeden z aresztowanych równocześnie 18 zakładników i po kilku godzinach pobytu w więzieniu w Busku zostałem przewieziony do więzienia w Kielcach, gdzie przebywałem do 1 grudnia 1943 r. i w tym dniu w nocy zostałem zwolniony. Miałem szczęście, że mnie nie zabito ani nie znęcano się nade mną. Tych, którzy mnie aresztowali, nie znałem. W czasie pobytu w Kielcach utkwiło mi w pamięci nazwisko Weber – [był to] gestapowiec z Radomia (wachmistrz). Wymawiano [je] jako nazwisko złego i niebezpiecznego człowieka.
Przed podpisaniem przeczytałem.