Warszawa, 30 marca 1945 r. Zeznanie Aleksandra Adamskiego, zam. ul. Francuska 17 m. 3, świadka egzekucji publicznej dokonanej przez Niemców 12 listopada 1943 roku na ul. Jagiellońskiej koło rzeźni miejskiej.
5 listopada 1943 roku Niemcy urządzili blokadę domu na ul. Francuskiej 17 o godz. 11.00 w nocy. Zabrano wtedy mego syna Ryszarda (ur. 7 lutego 1925), ucznia szkoły rzemieślniczej. 8 listopada syn mój znalazł się na liście publicznie ogłoszonej plakatami. Interesując się losami mego syna, szukałem go i starałem się uwolnić.
12 listopada byłem na Pradze na bazarze. O godz. 10.00 rano rozeszła się wieść, że na ulicy Jagiellońskiej odbywa się publiczna egzekucja. Pobiegłem tam i znajdowałem się w odległości około 100 metrów od miejsca egzekucji. Widziałem następujące rzeczy. Widziałem nadjeżdżające dwa auta, jedno z żandarmami, drugie ze skazańcami. Było ich 24 lub 25. Widziałem, jak z auta zeskoczył jeden ze skazańców, koło domu Jagiellońska 22 został zastrzelony przez eskortę. Będąc daleko i w tłumie, nie widziałem szczegółów egzekucji, słyszałem salwy. Tego samego dnia na liście rozstrzelanych znalazłem nazwisko swego syna.
To, co zeznałem, jest zgodne z prawdą. Przed podpisaniem przeczytałem.