EDMUND MITURA

1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):

Edmund Mitura, ur. 17 lipca 1919 r., rolnik, kawaler.

2. Data i okoliczności aresztowania:

10 lutego 1940 r. przybyło sześciu żołnierzy NKWD. Pod groźbą lufy rewolwerowej: „Ręce do góry, proszę wydać broń i z rozkazu prawa proszę zbierać się do przesiedlenia w drugą obłast ”.

3. Nazwa obozu, więzienia, miejsca robót przymusowych:

Przywieziony do obłasti archangielskiej, rejon Plesieck, posiołek Głubokie [?].

4. Opis obozu, więzienia:

Położony w lasach i nieprzejrzanych puszczach syberyjskich. Budynki, do których nas przywieziono, były pełne rupieci i różnego robactwa, jak pluskwy i karakany.

5. Skład jeńców, więźniów, zesłańców:

Na posiołku zamieszkiwało ok. 40 rodzin Polaków wywiezionych za polskość i osadników wojskowych, którzy w zgromadzeniu ubolewali nad utratą Polski i marzyli o przyszłości i jej uwolnieniu.

6. Życie w obozie, więzieniu:

Po trzech dniach naszego zamieszkania wydano narzędzia, jak piły, siekiery itd. Przy 120 cm śniegu wysłano na roboty pod groźbą pozbawienia wolności i niewydania żywności do życia.

7. Stosunek władz NKWD do Polaków:

Przebieg dnia: od godz. 6.00 do 18.00, w tym godzina przerwy na obiad i niepowracanie przez wypełnioną normę, która była przewidziana. Po wysilonej pracy była przewidziana nagroda pieniężna dla zachęcenia robotników. Wyżywienie: kasza jęczmienna na wodzie. Co do ubrania, nie było o tym mowy z powodu braku materiałów.

8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:

Co do pomocy lekarskiej, była bardzo utrudniona z powodu braku lekarstw i odpowiedzialności lekarza za zwolnienie od pracy.

9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodziną?

Łączność była bardzo utrudniona, pod ścisłą kontrolą i zaginięciem posyłek, i awizowaniem słów, które im szkodziły [sic!].

10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?

31 grudnia 1942 r. [1941 r.] zwolniony [zostałem] z pracy. Załadowano [mnie] w pociąg idący na Wołogdę i wywieziono w stronę Taszkentu. Tam, wydostawszy się z transportu po czterodniowej głodówce, dostałem się do 9 Dywizji Piechoty w Gorczakowie 28 lutego 1942 r.