Piotrków Trybunalski, 16 października 1989 r.
Redakcja „Zorzy”
inż. Jędrzej Tucholski
„Lista strat – Ostaszków”
Pragnę uzupełnić dane opublikowane w nr. 39 „Zorzy”: „Lista strat nr 35, część II – Ostaszków”, poz. 2568 – „post. PP Stanisław Oryński, posterunek Kolędziany, pow. Czortków”.
Jestem bratankiem wyżej wymienionego. Według przekazów rodzinnych żyją jeszcze dwie siostry wyżej wymienionego. Wiem, że stryj mój Stanisław Oryński urodził się w kwietniu 1911 r. w Piotrkowie Trybunalskim, imiona rodziców: Piotr i Stanisława z Serwów, ukończył Szkołę Policji Państwowej w Mostach Wielkich (1936 r.), 8 kompania, i służył na Kresach Wschodnich, na Ukrainie, jak [podano] wyżej.
W czasie okupacji na adres jego rodziców: Piotrków Trybunalski, ul. Piłsudskiego 79 – przed wojną, a obecnie ul. Wojska Polskiego 79 – nadeszły dwie karty od stryja, w których zaznaczył, że przebywa w Ostaszkowie. Jedna na przełomie 1939 i 1940 r., w której na końcu napisał: „Pozdrawia Was Wasz syn i brat Stasiek”, druga nadeszła na wiosnę 1940 r., zakończył [ją] słowami: „Żegna Was Wasz syn i brat Stasiek”. Dawało to podstawę do przypuszczeń, że zginął w Rosji. O ile wiem, to stryj mój dobrze znał język rosyjski i ukraiński i stąd przypuszczenia, że mógł się czegoś domyślać, skoro żegnał się w ostatniej korespondencji. Niestety nie posiadam tych kart.
Po wyzwoleniu był poszukiwany przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż. Również jego szwagier, Apolinary Nowakowski, kolejarz, już nieżyjący, starał się dostać do ZSRR w celu poszukiwań. Pisał również do ZSRR (1902 r. [sic!]), znając język rosyjski, i uzyskano odpowiedź: „U nas takowo niet”.
Przesyłając Panu te uzupełniające dane, dziękuję w imieniu rodziny, jak również załączam wyrazy szacunku.
Czesław Oryński