1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód, stan cywilny):
Kan. Piotr Sieńkow, ur. w 1904 r., rolnik, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
Aresztowany 21 czerwca 1940 r. w domu własnym w Jezupolu, pow. stanisławowski.
3. Nazwa obozu, więzienia, miejsca robót przymusowych:
Więzienie: Stanisławów, Starobielsk. Roboty przymusowe: Komi ASRR, archangielska obłast, łagier Uchta.
4. Opis obozu, więzienia:
Więzienie brudne i ciasne, sala przeznaczona dla 12 więźniów mieściła 80. Łagier w terenie błotnistym, mieszkaliśmy w szałasach, moc pluskiew.
5. Skład jeńców, więźniów, zesłańców:
Dyrektor elektrowni inż. Komarowski, Stanisławów, Polak; naczelnik stacji kolejowej Karuś, Hodorów, Polak; por. Janiga z Jarosławia, 27 razy był na śledztwie, bity do krwi, Polak; dr praw Fichman, Stanisławów, Żyd; ślusarz kolejowy Ojak, Ostrynia (pow. stanisławowski), 32 razy na śledztwie, bity do krwi, Polak.
6. Życie w obozie, więzieniu:
Więzienie zamknięte, spacer raz na 14 dni. W łagrze wyżywienie ograniczone do minimum, norma dzienna na więźnia: dziesięć metrów sześciennych drzewa jodłowego ściąć z pnia, porżnąć i złożyć w metr kubiczny. Warunki odzieżowe beznadziejne, bardzo mało uzupełniane. Pomieszczenia zimne i brudne. Pracowano przy mrozie 49 stopni. Koleżeństwo w swoim gronie.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek władz NKWD do Polaków był strasznie brutalny. Na badaniach bili pistoletami, gumami lub morzyli głodem, pokazując rozmaite smakołyki, [stosowali] kary cielesne jak przysiad na kilka godzin. Propaganda komunistyczna szerzona była przez NKWD, chwalili partię komunistyczną, mówiąc o jej zaletach i prawach dla ludzi, jakie daje partia, ganili natomiast rząd Polski i jej ustrój.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Pomocy lekarskiej nie udzielali, w wyniku czego umierało moc ludzi. Jedno nazwisko pamiętam: Michał Boszucki z Tarnopolskiego.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodziną?
Łączności z krajem nie miałem żadnej.
10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Z więzienia łagiernego zostałem zwolniony po amnestii 17 września 1941 r. i sam na własny koszt przyjechałem do 9 Dywizji 10 lutego 1942 r.