1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Sap. rez. Julian Baranowski, zmobilizowany w sierpniu 1939 r., rocznik 1902, kowal, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
22 września 1939 r. dostałem się do niewoli w mieście Równe wraz z innymi.
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Po zabraniu do niewoli zostałem zawieziony do obozu Szep[i]etówka w Rosji. 8 października 1939 r. zostałem przywieziony do obozu Dubno, pracowałem przy budowie szosy. 10 listopada 1939 r. przyjechałem do obozu Równe, pracowałem przy budowie szosy. 16 maja 1940 r. wywieźli nas do obozu Tuligłowy, pow. Drohobycz, pracowałem przy budowie drogi. 4 listopada 1940 r. wywieziony do obozu Mościska, pracowałem na szosie. 28 kwietnia 1941 r. wyjechałem do obozu Szarlany [Czerlany], pracowałem na lotnisku. Gdy rozpoczęła się wojna z Niemcami, 23 czerwca 1941 r. wywieziono nas do Wołoczysk i stamtąd zaraz do Starobielska.
4. Opis obozu, więzienia:
Obozy składały się z baraków robionych z desek, w których panował brud i były pluskwy.
5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:
Jeńcy byli Polacy, Rusini i Żydzi z Polski, poziom umysłowy był dobry pomiędzy nami, moralnie prowadziliśmy się dobrze, wzajemnie pomagaliśmy jeden drugiemu.
6. Życie w obozie, więzieniu:
Życie w obozie było bardzo ciężkie. Każdego dnia pobudka o godz. 5.00. Praca trwała po 8 i 12 godzin dziennie. Za cały czas mej pracy otrzymałem tylko 36 rubli. Wyżywienie bardzo liche: zupa dwa razy dziennie, rzadka; na kolację kawa czarna. Chleba otrzymywałem po 400 g, gdyż nigdy nie mogłem wyrobić ich normy. Otrzymałem jedne spodnie i kufajkę, rzeczy te były stare i brudne. Życie koleżeńskie między nami było dobre, życia kulturalnego nie było zupełnie.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek władz NKWD do Polaków był wrogi, przeklinali nas różnie i znęcali się nad nami. Nie byłem badany, lecz raz mnie kopnął naczelnik konwoju i posadził do karceru za to, że nie wyrobiłem normy. Propaganda komunistyczna była bardzo duża. Politruk głosił nam zawsze ich konstytucję i wychwalał, że u nich jest lepiej niż w całym świecie. Informacji o Polsce nie miałem zupełnie, natomiast Sowieci zawsze mówili, że Polska przepadła na wieki już i nigdy nie powstanie.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Pomoc lekarska bardzo słaba z powodu braku lekarstw. Przez cały czas zmarły w obozie cztery osoby nieznanych mi nazwisk. Jeden w Mościskach powiesił się – Jaworski ze Lwowa – i jeden w Mościskach został zastrzelony za to, że uciekł z niewoli, nieznany mi nazwiska, z Poznańskiego.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Przez cały czas mej niewoli otrzymałem dwie przesyłki i dwa listy z domu od żony.
10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
24 sierpnia 1941 r. zostałem zwolniony z obozu w Starobielsku po otrzymaniu 500 rubli odszkodowania i bezpośrednio przyjechałem do Tockoje, wstąpiłem do Wojska Polskiego z przydziałem do 6 Pułku Artylerii Polowej.
Miejsce postoju, 5 marca 1943 r.