Lidia Jędrusik
kl. VII
Wspomnienia z tajnego nauczania
Każdy z nas pamięta tę straszną okupację. Pamiętamy [też] o tym, jak bardzo trudno było się uczyć. Uczono nas z książek, które nic nie mówiły o Polsce. Starano się nam wpoić ducha hitlerowskiego, lecz dzieci polskie, które kochały swoją Ojczyznę, pragnęły się czegoś o niej dowiedzieć. Toteż w tym celu w tajemnicy zaczęły się tworzyć mniejsze, potem większe komplety tajnego nauczania. Do jednego z nich również należałam. Uczyłyśmy się w bardzo ciężkich warunkach, w ciągłej bojaźni i niepewności. Zaczynałyśmy zwykle lekcje po zajęciach szkolnych. Naukę [na tajnych kompletach] starałyśmy się utrzymać w jak największej tajemnicy. Niekiedy Niemcy wypytywali nas o wszystko, jednak na ich pytania odpowiadałyśmy zwykle milczeniem.
Uczyłyśmy się historii Polski, geografii naszego kraju, poznawałyśmy jakby nowy świat, zapominałyśmy o niewoli, w której żyłyśmy, spędzałyśmy te chwile najprzyjemniej. Były one bowiem czasem, w którym chociaż myślą zdołałyśmy wrócić do tych momentów, kiedy Polska była wolna, silna i zwyciężała największe mocarstwa. Zdobywałyśmy te wiadomości z wielkim zainteresowaniem, w ciszy i spokoju. Rozmawiałyśmy wtedy półgłosem, by [żaden] Niemiec nie dowiedział się o naszej nauce.
Lecz wróciła dawna wolność naszej Ojczyzny. Na każdym kroku ją czujemy. Za czasów okupacji nie miałyśmy się gdzie uczyć, wyrzucono nas z naszej szkoły, lecz obecnie wróciłyśmy do niej. Uczymy się dla dobra i przyszłości narodu.