1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Kpr. Stanisław Domański, rolnik, zamieszkały we wsi Giełczyn, gm. kopiska, pow. łomżyński, woj. warszawskie, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
10 lutego 1940 r. zostałem wywieziony wraz z rodziną przez NKWD jako osadnik wojskowy do Archangielska.
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Obóz wysiedleńców nazywał się lesopunkt Soluga.
4. Opis obozu, więzienia:
Obóz ten składał się z samych Polaków. Mieszkanie to baraki drewniane. Warunki mieszkaniowe były możliwe, mieszkałem z rodziną oddzielnie. Higiena była możliwa, ponieważ żona utrzymywała czystość.
5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:
Wysiedleńcy składali się z samych Polaków w liczbie ok. półtora tysiąca ludzi, o poziomie niskim. Stosunki koleżeńskie były dobre.
6. Życie w obozie, więzieniu:
Życie obozowe było bardzo złe, ponieważ każdy myślał, jak zdobyć kęs chleba. Odżywianie było marne. Pracę wykonywałem na stacji przy ładowaniu drzewa. Zarabiałem pięć rubli dziennie, lecz zarobek ten nie wystarczał na przeżycie z rodziną, która składała się z siedmiu osób. Ubranie otrzymałem od Sowietów jednorazowo, zaś rodzina [go] nie dostała, obywała się przywiezionym z kraju.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek NKWD był bardzo zły, obchodzili się [z nami] w sposób arogancki, grozili osadzeniem w areszcie za niewykonanie wyznaczonej normy pracy. Badań żadnych ze mną nie przeprowadzali.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Pomoc lekarska słaba – brak lekarstw i innych przedmiotów. Wypadków śmierci było dużo, zmarło ok. 300 ludzi, przeważnie z głodu. Zmarł mój szwagier Aleksander Kalinowski i jego córka Krystyna.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Wiadomości z kraju posiadałem od syna i kuzynów, którzy dopomagali mi w wyżywieniu rodziny.
10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
22 września 1942 r. [sic!] wyjechałem wraz z rodziną z ZSRR do Teheranu, 23 czerwca 1942 r. zostałem powołany do polskiej armii.