Publiczna Szkoła Powszechna w Michałowie
gm. Styków, pow. iłżecki
Wspomnienie zbrodni niemieckich
W 1939 r. wkroczyły do polski wojska niemieckie, a wiemy, że Niemcy byli dla Polaków odwiecznymi wrogami. W ciągu dwu tygodni Niemcy zajęli Polskę. Podczas okupacji mordowali oni niewinnych Polaków, a na innych urządzali łapanki. Oprócz tego były masowe aresztowania.
Podczas łapanek parę razy mój tatuś ukrywał się, ale to nie pomogło i wkrótce złapali tatusia i zaprowadzili do Starachowic. Po kilkunastu godzinach puścili tatusia, z czego bardzo się ucieszyłem. Nie mogłem patrzeć, jak zabierali naszych niewinnych Polaków i prowadzili do miejsc zbornych, a potem wywozili ich na ciężkie roboty do Niemiec albo wysyłali ich do obozów koncentracyjnych, skąd bardzo mało ludzi [brak], a dozorcy go nie widzieli, szukali całymi godzinami, dopóki go nie znaleźli. Polacy padali jak muchy. Jedni z nadmiaru roboty, drudzy z głodu, inni znów z przemęczenia. Bardzo dużo Polaków wyginęło w obozach.
Podczas tej wojny została zniszczona nasza stolica – Warszawa. Armia Krajowa oraz ludność Warszawy, nie mogąc znieść już dłużej prześladowań niemieckich, urządziła w lipcu 1944 r. powstanie, chcąc zrzucić niewolę niemiecką. W czasie bohaterskiej walki i wysiłków ze strony powstańców Warszawa legła w gruzach. Dzisiaj cały naród polski i my, dzieci, składamy dobrowolne datki, aby jak najprędzej odbudować naszą kochaną stolicę. Dzisiaj, po odzyskaniu wolności, nadal chodzę do szkoły i uczę się, aby być dobrym Polakiem.