Warszawa, 20 sierpnia 1948 r. Członek Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Warszawie, sędzia Halina Wereńko, przesłuchała niżej wymienioną w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, świadek zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Aleksandra Zielińska z Kociszewskich |
| Imiona rodziców | Jan i Julianna z Białków |
| Data urodzenia | 18 grudnia 1899 r. |
| Wykształcenie | szkoła powszechna |
| Przynależność państwowa i narodowość | polska |
| Miejsce zamieszkania | Warszawa, ul. Gdańska 23b |
| Zajęcie | przy mężu |
Wybuch powstania zastał mnie w domu w Warszawie przy ul. Gdańskiej 23b. Po opuszczeniu koszar przy ul. Gdańskiej przez załogę niemiecką na terenie naszej posesji znajdowali się powstańcy.
14 września 1944 roku rozpoczęło się natarcie niemieckie od strony Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego przeprowadzane przy użyciu czołgów. Razem z ośmioma osobami przebywałam w piwnicy pod domem, słyszałam strzały i kroki żołnierzy niemieckich. Obecna w piwnicy Niemka wyszła na zewnątrz i porozmawiała z żołnierzami, z których jeden w ręku trzymał granat. Następnie wszyscy zaczęliśmy wychodzić, kierując się ul. Gdańską w kierunku lasu.
Po wyjściu na ulicę zobaczyłam na terenie posesji przy Gdańskiej 14 leżące zwłoki pięciu osób. Dom przy Gdańskiej 14 był spalony, trupy widać było wyraźnie. Rozpoznałam ciało Zaleskiego, jego żony i teściowej oraz Gebertusowej i teściowej jej córki. Byli to mieszkańcy sąsiedniego domu przy ul. Gdańskiej 25. Zwłoki leżały blisko siebie, ciało jednej kobiety miało ślad trafienia w głowę.
W jakich okolicznościach te osoby zginęły, nie wiem.
Naszą grupę poprowadzono w kierunku Lasu Bielańskiego, a stąd przetransportowano do obozu przejściowego w Pruszkowie.
W toku akcji ekshumacyjnej w 1945 roku byłam obecna przy rozkopywaniu mogiły, z której wydobyto zwłoki rodziny Zaleskiego, a także przy wydobywaniu ciał z mogiły przy ul. Gdańskiej 23. Wydobyto tam 11 trupów.
Na tym protokół zakończono i odczytano.